Ten film trzeba obejrzeć.

Chyba nie lubimy prawdy o nas samych. Grind to opowieść o poszukiwaniu i oszukiwaniu samego siebie. Krótka, bardzo dobrze nakręcona forma.

A ja ten film obejrzałem z zainteresowaniem. To kino psychologiczne, nie dla każdego, to prawda. To co dla niektórych jest dłużyzną, dla mnie było interesującym odtworzeniem wyjątkowego klimatu środowiska artystycznego,. To nie jest film dla kucharek. Film wzbogaca niezłe aktorstwo. ( Nie mam czasu by pisać więcej)

Świetny film. "W środku jest diabeł"

Bardzo dobre kino. Nie ma w tym filmie jednoznaczności. Nie ma prostych rozwiązań. Główny bohater, miota się i choć dużo o nim wiemy to nie mógł bym mieć pewności czy gdyby dokonał innego wyboru byłby szczęśliwy. Sceny erotyczne na dobrym poziomie a scena pocałunku (zgadzam się z franzem ) mistrzowska. Zasłużona piątka.

Bardzo dobre kino. Nie ma w tym filmie jednoznaczności. Nie ma prostych rozwiązań. Główny bohater, miota się i choć dużo o nim wiemy to nie mógł bym mieć pewności czy gdyby dokonał innego wyboru byłby szczęśliwy. Sceny erotyczne na dobrym poziomie a scena pocałunku (zgadzam się z franzem ) mistrzowska.

Łatwiej chyba być klownem. Wtedy wszyscy wiedzą że świat który pokazujesz nie jest prawdziwy. Tu prawdy nie oddzielisz od zmyślenia.

Tak, to miłość jest najpiękniejszym przedmiotem pożądania. Mylisz się Franz to Brian wiedział najlepiej czego chce,. Jego zdumienie niezrozumieniem jego oczekiwania to bardzo poruszające fragmenty tego filmu. Piękny film.

Nie, nie jest to paradokument. Każdy szuka szczęśćia jak mu pozwala znajomość świata i miejsce w nim. Film jest może i przewidywalny ale obejrzałem go i nie żałuję.

Wiarygodnym jest dla mnie że Cole mógł eksperymentować a nawet chciał się zabawić kosztem Ivana. W tej części film był prawdziwy . Znam takie przypadki. I prawdą jest że eksperymenty różnie się kończą . Bardziej przekonał by mnie inny finał.

Dobrze się ogląda. Każdy weźmie co chce. Odniesienie do rzeczywistości: ośrodek terapii homo - pokoje dwuosobowe. :D

Dramat który ociera się o groteskę z a la happy endem. Poraża naiwnością, martwotą dialogów.

Co sprawia ze jesteśmy akurat w tym miejscu? Nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę. Nie zawsze wiemy jaki jest splot "przypadków" wpływających na nasze życie. Sami również wybieramy drogi których cel nie zawsze jest oczywisty. Finał tego filmu, choć zdaje się romantycznym zakończeniem w rzeczywistości stawia znak zapytanie o intencje głównych bohaterów. Dobry film.

Co sprawia ze jesteśmy akurat w tym miejscu? Nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę. Nie zawsze wiemy jaki jest splot "przypadków" wpływających na nasze życie. Sami również wybieramy drogi których cel nie zawsze jest oczywisty. Finał tego filmu, choć zdaje się romantycznym zakończeniem w rzeczywistości stawia znak zapytanie o intencje głównych bohaterów. Dobry film.

piękne przesłanie, fatalne wykonanie.

Tyle cukru że... Brrr zbiera mnie na wymioty. :(

Jest lekko, zabawnie, z odniesieniami do Allena i Tarrantino. Aktorsko też jest co najmniej Ok. Dobre kino.

Film choć teatralny ma wartość. Pokazuje brutalna prawdę o egoistycznym świecie w którym przyjemność jest najważniejszą wartością. Ten świat daje szczególną szansę takim ludziom jak Lars. Z drugiej strony przerysowania jakich dokonuje autor tego filmu są czasami zbyt jaskrawe. Czy np. są powody dla których prokurator zachowuje się jak maniakalna furiatka? Ja ich w tym filmie, mimo wszystko, nie znajduję. Tytułowy darkroom, jako symbol ciemnej duszy Larsa, tez jest płytkim przerysowaniem. Nie jest to triller.

szkoda czasu

Zaskoczył mnie ten film. Wyglądało że to będzie nudna ciotowata komedyjka tymczasem to kawałek naprawdę dobrego kina.

Nierówny. Miejscami sztuczne dialogi . Również aktorsko - bywa sztucznie.

Ładniutkie to i tylko tyle. Zabieg z dwoma zakończeniami a każde rozczarowuje.

ten 'dziecięcy" filmik żenujący.

"Mama wie najlepiej" najlepszy.

Ktoś się pomylił i nakręcił fabułę w stylu reklamówki.

Aktorstwo niezłe. Niby temat znany , wręcz oklepany a jednak...

Czytelne skojarzenia z Nothing Hill. Bardzo mi przeszkadzała muzyka. Film jednak ogląda się dobrze.

faktycznie słaby

Nie tego się spodziewałem.

Lepsze tło niż pierwszy plan. Bardzo słaby film.

nużący

gniot z ambicjami

Sporo zbędnych dłużyzn. Czekałem na coś co mnie poruszy. Zakończenie wieloznaczne, nie do końca zrozumiałe. Czy warto obejrzeć? Gdybym tego filmu nie widział nic bym nie stracił.

Nie da się niczego przeżyć na zapas. Nie da się cofnąć czasu i nie da się zapomnieć przerwanej miłości. Piękny, wzruszający film + znakomite aktorstwo.

Popłuczyny po "I twoją matkę też". Mnóstwo dłużyzn bez uzasadnienia. Słaby aktorsko. Muzyka nie przystająca do niczego.

Zrobił ten film na mnie wrażenie. Zdjęcia surowych krajobrazów, trudne, surowe życie, smutek który zamienia się w szczęście, znakomity scenariusz, reżyseria, wreszcie znakomite aktorstwo głównego bohatera. Nie chciałem uronić ani jednej klatki tego filmu.

Znakomite kino.

słabiutki. przewidywalny w każdym momencie, miejscami sztuczny.

Każde miejsce na świecie jest dobre by nauczyć się kochać. Wspaniały film.

Film ma swój klimat ale... Szkoda czasu

Piękny film, piękni aktorzy.

Da się obejrzeć.

Mnie się podobał. Życie na tacy.

Bardzo dobre kino. Znakomicie poprowadzeni aktorzy. Nie wiadomo w jakim czasie wszystko się dzieje. Pięknie zarysowane postaci głównych bohaterów. Dramat który się tu rozgrywa jest niezwykle prawdziwy.

Film pozerski. Miał być zagadkowy, tajemniczy z lekkim dreszczykiem. Jest denerwujący. Kiepskie dialogi, Sceny nieprzemyślane. Sporo błędów kamerzysty. Pełno dłużyzn. Nuda wieje z każdego kąta. Pseudo thriller. Szkoda czasu.

Dla mnie: nudny, bez polotu. Parę ładnych ujęć. Ładne chłopaczki. Film dobrze się ogląda ale nic po nim nie zostaje. Niektórym to pasuje. Mnie nie.

Po co? To pytanie postawiono w tym filmie bardzo mocno. Nic nie ma sensu jeśli nie znamy na to pytanie odpowiedzi. Pozostaje złączyć się z matką ziemią jako jej część. Czy tak wygląda prawdziwa wolność? Prowadząca do nikąd, bez przyszłości. Może tak. Jest kilka scen pięknych w tym filmie. Mimo brudu, zakłamania gdzieś pulsuje miłość i dobro. Ponadto znakomite aktorstwo głównego bohatera.

Nie wszyscy lubią prawdę. Spodziewam się że większość "branży" uzna ten film za nie wart oglądania. Tymczasem ten film dla tej większości to lustro. Człowiek łatwo łapie się na pozory szczęścia. Dla niektóry te pozory to właśnie szczęście. Bolesny film. Twardy i do bólu prawdziwy. Oszczędna forma świetnie pasuje do scenariusza a aktorstwo również zasługuje na uwagę.

Oprócz autentycznego (życiowego - realizm do bólu ) scenariusza o - nie ma w tym filmie nic o czym mógłbym powiedzieć coś dobrego. Niby to film ofowy ale poziom tego "offu" mizerniutki. Może pornola nieco zastąpić.

Tak. ten film warto obejrzeć. To pożegnanie przez doświadczenie czegoś co nigdy potem nie będzie dostępne. Jest w tym filmie, który zdaje się miejscami senny, kilka scen które mocno zapadają w pamięć (na marginesie: ciekaw jestem czy inni je tak samo lokują). Jest również prawda która może nie do każdego dociera: nie baw się mną jeśli chcesz odejść.

Do miłości trzeba też dojrzeć. Nie wolno iść do niej na skróty. I o tym, czym kończy się poszukiwanie miłości na skróty - jest ten film. Znakomity.

znakomity dokument. Jestem pod wrażeniem opowiedzianych historii i niejedna łza mi się zakręciła w oku. Pokazany tu świat jest okrutny i zezwierzęcony. Jednak i w tym zezwierzęceniu jest miejsce na miłość: "Kocham go bo on jeden był dla mnie dobry" - miłość do oprawcy. Jak mało dajemy tej prawdziwej miłości.

Opowieść o miłości braterskiej, pełnej rywalizacji, zazdrości ale i zrozumienia na tle dobrze skadrowanej, wspaniałej przyrody. Wyważone, dobre, artystyczne kino.

Kto odróżnia labirynt od matni? Zagubiony w hotelu z "Lśnienia", w swojej podróży w poszukiwaniu wyjścia, spotyka na drodze kolejnych nabywców jego ciała, którzy oprócz pieniędzy obdarowują go własnym życiem. Bardzo dobry scenariusz. Kino dla tych którzy w życiu pełnym brzydoty szukają i potrafią dostrzec piękno. Polecam

Film "wyposażony" w potworne, nieuzasadnione dłużyzny. Szarość, brzydota, nuda, mają służyć za tło które ma ukazać prawdziwe oblicze zakłamanego świata homofobów. Faktycznie ukazuje psychopatyczny świat który niekoniecznie związany jest z orientacją sexualną. Wbrew temu co czytam w innych komentarzach film nie odsłania mechanizmów które prowadzą do tego rodzaju zachowań.

Wybory. Czasem wybieramy nie to czego chcemy a to co wiemy że będzie dla nas dobre i dlatego ten film warto obejrzeć. Szczególnie polecam go gejom by bardziej szukali w sobie człowieczeństwa niż gejostwa.

Film ma kilka pięknych scen. Dobra muzyka, świetnie spasowana z filmem. Aktorzy niezbyt przekonujący. Nastolatka gra aktor pod trzydziestkę. Film faktycznie powinien skończyć się na scenie wąchania koszulki. Jednak warto go obejrzeć