Jest rok 1985, czyli jeszcze 4 lata do upadku muru berlińskiego. Felix z Zachodniego Berlina zakochuje się w Thomasie, który mieszka po wschodniej stronie muru. Przez pewien czas chłopcy utrzymują swoją relację dzięki temu, że Felix przyjeżdża na wschodnią stronę. Jednak godzina policyjna zmusza go za każdym razem do powrotu, zanim nastanie wieczór. Kiedy służby socjalistycznych Niemiec stają się podejrzliwe, Thomas postanawia, że ucieknie na Zachód.

Berlin Zachodni, rok 1980. Frank prowadzi podwójne życie. Za dnia znany jest jako Pan Ripploh, oddany nauczyciel w państwowej szkole. Lubi swoją pracę, uczniów i kolegów, ale nie robi nic więcej poza tym, co jest od niego wymagane. W nocy i w weekendy, znany jako Peggy, poszukuje anonimowego seksu, często w miejscach publicznych. Czasami sprawdza prace domowe uczniom czekając na kolejnych mężczyzn w toalecie, ale to jedyny moment kiedy jego dwa światy się spotykają.

Tom jest zamkniętym w sobie chłopakiem, który mieszka ze swoją matką i siostrą. Kolekcjonuje maski, w których włamuje się do cudzych domów. Kiedy pewnej nocy trafia do mieszkania przystojnego nauczyciela historii, zaczyna mieć na jego punkcie obsesję.

Kiedy Manja spotyka buntowniczkę o imieniu Louk, ściganą przez łowców z lasu, od razu się w niej zakochuje. Louk wyznaje jedną zasadę: żyć bez kłamstwa, bez ograniczeń, bez strachu. Manja bez wahania rusza za kobietą. Kiedy jednak odkrywa, że idealizm Louk wynika z głębokiej pustki po stracie matki, pomaga jej pożegnać się z bolesną przeszłością i sama uczy się tego samego. „Powietrze” to filmowy poemat o niespętanej miłości i czystości serca.