Parvis jest młodym, przystojnym Niemcem, którego rodzice wyemigrowali z Iranu. Jest wyoutowanym gejem i chętnie umawia się na randki na Grindrze. Wkurza go, kiedy spotyka się z dyskryminacją ze względu na swoje pochodzenie. Kiedy zostaje przyłapany na kradzieży w sklepie, musi za karę wykonać prace społeczne w ośrodku dla uchodźców. Poznaje tam Irańczyka Amona i jego siostrę. Parvis i Amon zakochują się w sobie, ale szybko odkrywają, że w Niemczech nie są na takich samych prawach.

Zdobywca Nagrody Teddy dla najlepszego filmu LGBT+ na Berlinale 2020.

Nagrodzone Złotym Niedźwiedziem na Berlinale „Touch me not” to oda do ludzkiego ciała i związanych z nim pragnień, a przede wszystkim – to wezwanie do akceptacji odmienności. Adina Pintilie testuje w swoim filmie terapeutyczny potencjał dotyku, obnażenia ciała i emocji, a towarzyszy jej w tym trójka bohaterów. Każdy z nich mierzy się przed kamerą z tym, co ich blokuje, ogranicza, przeraża. Obserwując relacje między nimi, Pintilie stawia pytania o to, jak rozumiemy "intymność", "piękno", "związki" czy "pożądanie".

Dwóch najlepszych przyjaciół z Berlina wygrywa wycieczkę do Grecji. Podczas jednej z wycieczek gubią się na wyspie. Muszą spędzić noc razem w jaskini, gdzie obaj mają bardzo dziwny sen. Następnego dnia nic między nimi nie jest już takie samo.