Słaby mistycyzm religijny połączony z homoerotyzmem.

No piękny film, ale wg jakich kryteriów dozwolony od lat 18?

nic nie znaczacy ,a watek homoseksualisty upadł zanim sie nie zaczoł!słabe....

Masakra. Wszystkie sceny rozciągnięte, tak że myślałem że nigdy się nie skończy

Very interesting screenplaying endeavour. Homoerotism mixed with Islam principles.

Inne spojrzenie na świat mężczyzn funkcjonujących w kręgu odmiennej kultury religijnej i obyczajowej. Ciekawy aspekt wkraczania w rolę społeczną wynikającą z patriarchatu , lęki i obawy przed podjęciem obowiązków z tego statusu społecznego wynikających. Czasami zbyt mało odwagi by podjąć się tej roli , pozostaje ucieczka- w tym przypadku dość radykalna ale o ironio gloryfikująca do miana męczeństwa.

--

Ciekawa podróż do innej rzeczywistości - kultura odmienna, ale może wcale nie aż tak bardzo ? To , co mnie najbardziej urzekło, to delikatne podejście do męskości - zarówno jej fizycznej, jak i emocjonalnej strony. Polecam!

póltorejgodzinny film o niczym ,artystyczna wizja bez treści

bardzo ciekawy, poetycki film o ... męskim wzajemnym zaangażowaniu

Smutny obraz Libanu. Żadnego nawiązania do gejów. Należy się domyślać, że główni bohaterowie mogą być gejami, ale mogą też nimi nie być. Czasami ładne zdjęcia wybrzeża Bejrutu.

Super

Interesująca próba pokazania miłości między mężczyznami w kraju gdzie takie związki są nie tylko zakazane ale wręcz karane śmiercią według prawa szariatu. Cudowne zdjęcia podwodne (nie lada sztuka), naturalnie piękni aktorzy (Arabowie i Latynosi "produkują" chyba najpiękniejszych facetów na świecie) i przejmujący obraz żalu po stracie.
Oczywiście w kulturze arabskiej bliskość pomiędzy przyjaciółmi, wzajemne okazywanie sobie uczuć, nawet publiczne jest na porządku dziennym. Nieustanny dotyk, przytulanie, pocałunki, spacerowanie pod czy za ręce to nic innego jak okazywanie sobie i innym jak głęboka przyjaźń łączy dane dwie osoby. I nic poza tym. Często bywa to błędnie rozumiane przez odwiedzających te kraje z innych stron świata. Domyślam się jak ciężko przychodzi znoszenie tego typy "karesów" niewyautowanym Arabom.
Natomiast o tym że Hassana i Mohameta łączy coś więcej niż przyjaźń świadczą dwie sceny - rozmowa na plaży o braku przyszłości w tym kraju oraz niemożności bycia sobą, oraz symboliczna scena pożegnania, gdzie obaj bohaterowie wykonują rodzaj pantomimy przy wtórze muezina recytującego miłosny poemat o treści tak bezpośredniej, że nikt już chyba nie ma wątpliwości o co chodzi.
Piękny, smutny film. Czasem warto i nad takim podumać.

Piękna, subtelna narracja...

trudny i bardzo smutny

film wstrząsający, misterium żałoby. Może być za trudny, dla kogoś kto nie przeżył straty.

Piękny film, ciekawe elementy teatralne, właściwie historia, która mogłaby być z większym sukcesem spektaklem. A tak mieszają się dwa porządki, kinowy i teatralny - dlatego pewnie sympatykom kina specyficzna i charakterystyczna powolność jakoś uwiera.