W 1966 roku cała Austria oklaskiwała nowo koronowaną mistrzynię świata w kobiecym biegu narciarskim. Po triumfalnym powrocie do domu - Erikę Schinegger okrzyknięto sensacją.
Jednak w 1968 roku, podczas Igrzysk Olimpijskich, Erika została poddana badaniom hormonalnym, które całkowicie zmieniły jej życie. W wyniku tych badań, władze i media zmusiły ją do "dobrowolnej" rezygnacji z kadry narodowej i udziału w igrzyskach olimpijskich.

Dwa lata po zakończeniu rewolucji 1956 roku na Węgrzech jej echa jeszcze nie przebrzmiały. Jednak wolność słowa i wolność jednostki to nadal tylko puste słowa. W tym czasie młoda, krytyczna wobec ustroju i stosunków społecznych dziennikarka – Eva (Jadwiga Jankowska-Cieślak) bezskutecznie poszukuje pracy. W końcu, dzięki poparciu redaktora naczelnego zostaje przyjęta do zespołu redakcyjnego periodyku „Prawda”. Spotyka tam Livię (Grażyna Szapołowska), z którą później dzieli redakcyjny pokój. Livia jest atrakcyjną kobietą, żoną oficera, żyjącą w zdawałoby się szczęśliwym związku.

Dwie dziewczyny w starym lwowskim mieszkaniu rozpoczynają swobodną rozmowę o wspólnej przyszłości. Pośród resztek tradycyjnego ukraińskiego życia zwykłe marzenia o przyszłości zderzają się z nierozerwalnymi społecznymi normami i zwyczajami. Szczera rozmowa przeradza się w globalne pytanie: czy stać nas na wolność przynajmniej w życiu prywatnym bez konieczności zastępowania jej zwierzakami?

Facet wraca do małego miasteczka, gdzie spotyka swoich starych przyjaciół. Bawią się razem. Pod koniec dnia postanowili kontynuować swoje „spotkanie”. Wsiadają do samochodu z nieznajomym, którego motywy są nieznane. Takie spontaniczne działanie okazuje się szansą na zbliżenie i odnalezienie siebie.

Franky mieszka z matką i bratem na peryferiach Londynu. Pracuje w szpitalu jako pielęgniarka. Będąc jeszcze dzieckiem ucierpiała w pożarze i cały czas nie może pogodzić się z tym, że winni tego zdarzenia nie zostali ukarani. Kiedy zakochuje się w dziewczynie, która trafiła na oddział po próbie samobójczej, jest w stanie na chwilę zapomnieć o bolesnej przeszłości.

Dwoje queerowych osób spotyka się w pociągu i spontanicznie postanawia wyjechać do Kijowa i spędzić razem dzień. Słyszą wybuchy, rozmawiając o intymności i czułości. Dzielą się przemyśleniami na temat życia w tej okrutnej rzeczywistości. Dzielą się swoim bólem. Skradziono im młodość. Czy nadal mogą odczuwać coś innego niż ból?

Janusz dorastał w konserwatywnej społeczności romskiej w małym ukraińskim miasteczku. Ma się ożenić, czego chcą jego rodzice. Jednak Janusz jest gejem i to zakochanym w innym młodym mężczyźnie, Paszy. Wspólnie postanawiają wymknąć się z wesela i opuścić miasto, ale czy Janusz naprawdę to zrobi?

Lalo Santos jest meksykańskim gwiazdorem porno. Ma 220 000 followersów na Twitterze, którym udostępnia swoje nagie zdjęcia i amatorskie filmy. Żeby poprawić stan swoich finansów zatrudnia się przy produkcji pełnometrażowego filmu dla dorosłych, w którym ma zagrać Emiliana Zapatę, przywódcę rewolucji z 1911 roku.

Podczas gorącego argentyńskiego lata grupa przyjaciół spotyka się, aby cieszyć się wakacjami i baletować. Piją, ostro imprezują. Jedną z rozrywek jest robienie zdjęć i kręcenie filmików, także w sytuacjach seksualnych. Mieszanka homofobii i żartów sprawia, że pod powierzchnią dobrej zabawy zaczyna pojawiać się zazdrość i przemoc. Pokręcony trójkąt między prześladowanym gejem, tajemniczym biseksualistą i homofobem doprowadzi napięcia do granic możliwości.

Film pojawił się w sekcji Proxima Festiwalu w Karlowych Warach.