Niektóre z tych animacji były kapitalne, niektóre po prostu moim zdaniem w porządku. Jedne były skoncentrowane na queerowości, a drugie miały te wątki dla mnie niezauważalne. Odkryłam też dzięki tej kolekcji wspaniałe studio Gobelins Paris, a moim ulubionym shortem jest Shudo.

Film mi się podobał. Ciekawe spojrzenie na tzw. terapię konwersyjną. Pozytywami są tutaj gra aktorska, montaż, zdjęcia, muzyka i długie ujęcia, w których bohaterowie mogą nic nie mówić, ale rozumiemy, co czują. Myślę tylko, że protagonistka nie była wystarczająco rozbudowana.

Film jest... ciekawy. Jak już ktoś skomentował, faktycznie wątek lesbijski jak na tamte czasy, na dodatek we Wschodniej Europie, odważny. Nie wiem natomiast, co reżyser chciał powiedzieć.