Pierwsza scena to jak w słabym porniolu, myślałem że pomyliłem filmy. Na prawdę jakby mi ktoś obciągał i bym się przebudzał, to wodziłbym bezwiednie oczami po ścianach, czy popatrzał od razu na organ co się z nim wyprawia?
Drażnią mnie w filmach szczegóły niby drobnych, ale niedoróbek. Gość prowadzi firmę, czy pracuje w firmie z papierami, a więc zdaje sobie sprawę jak ważne są papiery, a podpisuje je bez czytania. To tak się dzieje u ludzi rozgarniętych? Siedzi przy biurku gdzie ma dwa monitory ustawione względem siebie pod kątem 90 stopni. Poważnie, ktoś tak pracuje mając do dyspozycji dwa monitory? Chyba dostałbym skrętu głowy i jeszcze te klawiatury przy tych monitorach. Szczegóły, ale jakże zaniżają wartość filmu, bo świadczy to, ze robił to koleś "bez gowy". Kolejne śmieszne ujęcie i dialog:
- Straszny tłum
- dobrze, że wybraliśmy balkon
na którym oni (aktorzy) siedzą sami. Na prawdę nie było jakiś statystów z ekipy filmowej, by posadzić ich tam na tym balkonie, bo to ujęcie podchodzi pod komedie z Leslie Nielsenem. Zresztą później w kinie odtworzony film, niby z aktorem pierwszego formatu, to już jakaś żenada, czy może pominąłem, że to jest ten moment kiedy należy się śmiać?
O ile początek filmu, powiedzmy, że jeszcze środek był możliwy, to końcówka była w stylu prezentacji filmu amerykańskiego.
Scenariusz bardzo mierny. Pozytywnie wypadły dialogi między głównym bohaterem, a jego przyjaciółką z kamienicy. Reszta nie powalała, a obejrzałem tu kilka niskobudżetówek i niektóre są naprawdę dobre. Tą niestety trudno do takich zaliczyć.

Mi tam się podobał, jakaś tam historyjka fajna była :)
aktorzy przystojni, paryż w tle :)
Nie jest to kino ambitne i film bardzo wymagający, luzny przede wszystkim. Na minus praca kamery i strona techniczna ale da się to jakoś przeżyć
enjooooooy :D

Dobrze, że chociaż Paryż gdzieś w tle...

najgłupszy i najgorszy film jaki tu obejrzałem.