UWAGA, pod cytatami z recenzji przedstawiamy naszą interpretację tego filmu i zdradzamy przy tym zakończenie. Polecamy tam zajrzeć po obejrzeniu filmu. Zapraszamy do dyskusji.

Kipiący seksem Heraldo ma dopiero 21 lat i całe życie przed sobą. Marzy, by uwolnić się od zaborczej matki – szefowej lokalnego gangu – i wyjechać do São Paulo. Tęsknić będzie tylko za swoim bratem, gejem, z którym łączy go niezwykła bliskość. Ale matka nie zamierza go puścić bez walki. Daje mu ostatnie zadanie. Dochodzi do tragedii. Ścigany przez gang i policję, Heraldo ukrywa się w Motelu Destino, który oferuje pokoje na godziny. Tam poznaje właściciela Eliasa i jego żonę Dayanę, z którymi zaczyna tworzyć nierówno rozłożony trójkąt oparty na pożądaniu i zazdrości.

Film cenionego brazylijskiego reżysera Karima Aïnouza łączy w sobie elementy thrillera erotycznego z poetyką kina noir. Wyrazista kolorystyka koresponduje z coraz bardziej duszną ekranową atmosferą w tej wciągającej opowieści o pragnieniach, wyzwoleniu i lojalności. 

Świetne role głównego trio. Intensywne, fizyczne kreacje, a pokazywane często ciała są zarówno zmysłowe, jak i delikatne. - Peter Bradshaw, Guardian

Autorką zdjęć Hélène Louvart jest jedyna w swoim rodzaju. Intensywne zbliżenia wypełniają ekran pożądaniem. - Savina Petkova, The Film Stage

Atmosfera i nastrój, napędzane jeszcze przez niepokojącą ścieżkę dźwiękową Amine Bouhafy, sprawiają, że „Motel Destino” działa na nasze emocje. - David Rooney, The Hollywood Reporter

Świetna próba przeniesienia unikalnej wrażliwości brazylijskiego reżysera Karima Aïnouza w ramy thrillera erotycznego. - Sarah Manvel, Next Best Picture
 

UWAGA SPOILER! Poniżej piszemy o kluczowych scenach i o zakończeniu filmu.

Czasami zdarzają się takie filmy, które pozwalają na interpretację na wielu poziomach, na odnajdywanie ukrytych symboli i rozszyfrowywanie ich znaczenia. „Motel Destino” to chyba właśnie taki przypadek. Może dlatego trafił na Festiwal w Cannes.

Musimy zaznaczyć, że ta interpretacja to tylko nasza propozycja. Oczywiście możecie się z nią nie zgadzać i zaproponować własną :)

Co powiecie na odczytanie tego filmu jako portret geja, który zmaga się ze swoją orientacją? Śmierć brata geja to "zabicie" w sobie pociągu do mężczyzn. Ale wiemy o tym, że tego nie da się zagłuszyć. Właściciel motelu to jest właśnie to tłumione pożądanie, silne i dominujące. Ale kiedy nie daje się mu dojść do głosu, może być niszczycielskie. Dopiero penetracja (nabicie na rogi w finałowej scenie) może je uciszyć i zaspokoić.

Zapraszamy do dyskusji :)