Artystyczne kino nie dla każdego.

jakkolwiek lubię filmy o nastolatkach, miło jest tu zobaczyć coś co opowiada o zupełnie innych problemach. ciekawy, nierówny i posklejany jakby z różnych puzzli, ale zdecydowanie ma coś w sobie i chwilami nawet hipnotyzuje. taka podróż w głąb niekoniecznie sympatycznego i zamkniętego w sobie człowieka

Zdecydowanie kino artystyczne. Tajemnicza historia z niegłupim i niebanalnym zakończeniem. Piękny obraz zmierzenia się z własną, bolesną przeszłością i swoisty, zaskakujący "egzorcyzm", aby wrócić do "świata żywych". Polecam!

Zdrowe byczki i beztroskie geje pewnie nie do końca wytrzymają.W najlepszym razie uznają głównego bohatera za psychola,ale ci którzy już coś przeżyli i nie trzepocą rzęsami pewnie coś dla siebie znajdą

tłumaczenie nie odzwierciedla oryginału - warto zweryfikować treści. film warty zobaczenia.

To film, którego mogło by nie być!

Nie jest to błyskotliwy film akcji, z nieziemskimi efektami specjalnymi. Efekty specjalne są, jak najbardziej, ale wszystkie w ludzkim umyśle. Film o odnajdywaniu siebie w życiu, odnajdywaniu swojej drogi, niekoniecznie prostej, łatwej i dostępnej. Trzeba się skupić, żeby zrozumieć wybory drugiego człowieka. Trzeba umieć uszanować jego decyzje, nawet jeżeli nie są zgodne z naszymi wyborami czy przekonaniami. Film dla odbiorcy dojrzałego, wymaga trochę wiedzy ogólnej, żeby ogarnąć całość i zrozumieć głębiej ukryte warstwy, żeby refleksja była pełniejsza. Gorąco polecam!

Antek sam nie wie czego chce w życiu.On porzebował lekarza.Widac to w filmie a najbardziej na koncu .

Bardzo ciekawa próba niestandardowego pokazania przypadku radzenia sobie z poczuciem winy i utratą sensu. I to w dodatku osadzona w tak bliskiej mi estetyce francuskiej prowincji na południu. Te tereny do dziś przypominają mi nasze Pomorze Zachodnie z lat 70-tych i czasy beztroskiego, zakurzonego i utopionego w słońcu dzieciństwa. Postać Antka napisana jest nietuzinkowo, choć rozwija się powoli i myli tropy. Godehard Giese wie jak grać na niuansach i że "mniej znaczy więcej". Z każdą sceną jego postać budzi coraz większe zaciekawienie i nawet "odzierająca go z tajemnicy" scena rozmowy z siostrą niczego nie psuje, choć ujawnia banalną (jak to w życiu) prawdę o naszym bohaterze. No i to zakończenie budzące uśmiech aprobaty i westchnienie ulgi. Nie jestem pewien czy konieczne były te wszystkie "artystowskie" wstawki - szczególnie końcowy "performance" głównego bohatera. Trochę to pretensjonalne i nie za bardzo w klimacie jak dla mnie. No ale rzecz gustu. I tak przyjemnie spędziłem te 80 minut z kawałkiem. A może nawet jeszcze kiedyś tu wrócę. Czwóreczka. :)

Czworeczka. Bardzo dobry film. Fakt nie dla wszystkich

Film trudny, ale ma to "coś" co nie daje jednym kliknięciem zakończyć seans...