„I odkąd uwolniła się od przeszłości, odkryła, że ​​jej życie się zaczęło."
„Orlando” Viriginia Woolf

Ten cytat definiuje ducha kręconej przez 12 lat „Pieśni wędrowca”, której pierwotnym celem było opowiedzenie o warunkach życia w krajach trudnych ze względu na kwestie polityczne i religijne. Stała się to jednak historią wewnętrznej walki. Podróżą przez życie i dookoła świata, aby znaleźć spokój i ukojenie. „Umrzeć i narodzić się na nowo”, jeśli tego potrzeba, by być wiernym sobie.

Dwudziestoletnia Nitzan chce uciec ze swojego rodzinnego Tel Awiwu. Podróżuje z Tokio do Nowego Jorku, Amsterdamu i Mediolanu. Poznaje różne dziewczyny, kocha się z nimi, bierze narkotyki. Za pomocą diarystycznych autoportretów próbuje rozbroić dźwiganą przez siebie bombę zegarową. Wtedy podejmuje decyzję o korekcie płci. Odrodzony, eksploruje gejowski świat i swoją żydowską tożsamość. Ma nadzieję, że uda mu się ukoić wędrującą duszę.