Polski film zdobywa Nagrodę Teddy

Już po raz 38 rozdane zostały Nagrody TEDDY dla najlepszych filmów o tematyce LGBTQIA+ spośród wszystkich filmów prezentowanych na Berlinale – Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie.

TEDDY to najstarsza i najważniejsza nagroda dla filmów queerowych na świecie, przyznawana filmom i osobom, które poruszają kwestie różnorodności społecznej i przyczyniają się do większej tolerancji, akceptacji, solidarności i równości w społeczeństwie.

Nagroda TEDDY przyznawana jest w kategoriach najlepszy film fabularny, najlepszy film dokumentalny/esej, najlepszy film krótkometrażowy oraz Nagroda Jury TEDDY, a także specjalna nagroda TEDDY za całokształt twórczości artystycznej dla wybitnych osobistości.

Lista poprzednich zdobywców nagrody TEDDY obejmuje laureatów Oscara Tildę Swinton i Pedro Almodóvara oraz zdobywczynię nagrody Emmy Lisę Cholodenko, międzynarodowe gwiazdy ekranu, takie jak Helmut Berger, Udo Kier, Joe Dallesandro, James Franco i John Hurt, aż po reżyserów i producentów o międzynarodowej sławie, takich jak Gus Van Sant, Ulrike Ottinger, Małgorzata Szumowska, Todd Haynes, Werner Schroeter, Christine Vachon i wielu innych.

W tym roku nagrodzone zostały następujące filmy:

Stworzony z materiałów archiwalnych Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi film opowiada historię matriarchalnej rodziny oczami dziecka zmagającego się z reprodukcją systemów ideologicznych i przedstawieniowych. Materiał filmowy, pierwotnie stworzony jako narzędzie dydaktyczne i propagandowe w komunistycznej Polsce, został ponownie wykorzystany jako miejsce autofikcyjnej pamięci, a jego rejestr naukowy przesunął się w stronę traktowania obrazów jako okazów.

Klasyczna słowiańska postać wiedźmy, Baba Jaga, została ponownie wyobrażona jako prehistoryczna bogini z czasów matriarchatu. Ta transformacja prowokuje wielowarstwowe refleksje na temat pokrewieństwa i tożsamości, gdy dziecko porusza się po binarnych rolach płciowych. Kobiety w rodzinie znajdują dom w archiwum, angażując się w proces tworzenia siebie i świata, który przekształca często seksistowskie i antropocentryczne obrazy w narzędzia wolności i oporu.

Angie i Pat to zamożna para lesbijek po sześćdziesiątce. Mieszkają razem od 30 lat w mieszkaniu Pat w Hongkongu. Ich związek jest akceptowany przez przyjaciół i rodzinę, a one są cenione i kochane przez otaczających ich ludzi. Po niespodziewanej śmierci Pat pewnej nocy Angie wspiera emocjonalnie nie tylko krąg przyjaciół, ale także – przynajmniej na początku – rodzina Pat. Jednak spory dotyczące pochówku i dziedziczenia prowadzą stopniowo do separacji. Angie nie ma prawa pozostać w mieszkaniu, które dzieliła z Pat i jest zdana na łaskę słabnącej dobrej woli rodziny jej zmarłej partnerki.

Podobnie jak w swoim filmie "Suk Suk", Ray Yeung po raz kolejny dokładnie przygląda się często niepewnemu życiu codziennemu starszej queerowej społeczności. W postaci Angie tworzy cichą, a jednocześnie imponująco odporną bohaterkę lesbijkę.

Ten dokument, nakręcony podczas rocznicowej trasy koncertowej „Teaches of Peaches” w 2022 r., płynnie łączy ekskluzywne perełki archiwalne z dynamicznym materiałem z trasy, aby uchwycić transformacyjną podróż Kanadyjki Merrill Nisker do cieszącej się międzynarodowym uznaniem potęgi kultury, jaką jest Peaches. Od początku występu na scenie po rygorystyczne próby, film zapewnia intymne spojrzenie na wewnętrzny przebieg trasy. Jako feministyczna artystka, producentka, reżyserka i performerka Peaches spędziła ponad dwie dekady na rzucaniu wyzwania oczekiwaniom związanym z płcią, umacniając swój status obok ikon popu i branży muzycznej. Jej nieustraszona oryginalność kwestionuje normy społeczne, obala stereotypy i stawia czoła patriarchalnym strukturom władzy. Poprzez cierpki dowcip opowiada się za prawami LGBTQIA+ oraz porusza kwestie seksualności, płci i tożsamości, pozostawiając niezatarty ślad w kulturze popularnej.

Lia, emerytowana nauczycielka, obiecała swojej umierającej siostrze, że odnajdzie jej zaginioną córkę Teklę. W tym celu wyrusza z Gruzji do Turcji, gdzie prowadzą jej ostatnie ślady. Jako przewodnik towarzyszy jej młody chłopak Achi, który też chce wyemigrować z kraju. Po przybyciu do Stambułu odkrywają piękne, pełne możliwości miasto. Jednak poszukiwanie kogoś, kto nigdy nie miał zamiaru zostać odnalezionym, jest trudniejsze, niż się spodziewali. Dzięki pomocy Evrimy, prawniczki walczącej o prawa osób transpłciowych, zaczynają przemierzać boczne uliczki miasta, gdzie Tekla wydaje się być bliżej niż kiedykolwiek.

To niezwykły film Levana Akina (reżysera „A potem tańczyliśmy”), który cechuje imponująca bezpośredniość emocjonalna. Dwóch początkowo niezdecydowanych nieznajomych pokonuje w swojej misji nie tylko ideologiczne, ale także wewnętrzne granice. Topografia miasta odgrywa w tej odzie do ludzkości równie ważną rolę, jak różnorodność postaci, które w nim żyją.

Bardzo gratulujemy wszystkim twórcom I twórczyniom. Szczególne gratulacje dla pochodzącej z Warszawy, a mieszkającej teraz w Amsterdamie, Zuzy Banasińskiej oraz dla Levana Akina, reżysera „A potem tańczyliśmy”.

Z okazji rozdania tegorocznych nagród polecamy specjalną kolekcję TEDDY na Outfilmie filmów nagrodzonych w minionych latach.