Gorzka love story. Ramotka, ale godna obejrzenia.

PRZYSTOJNY AKTOR Sigurd Rachman

Z przyjemnością obejrzałem. Pamiętając znakomicie tamte czasy - po obu stronach muru i u nas, a żyjąc w Polsce zawsze zazdrościłem Niemcom tego obyczajowego luzu, który był i jest nadal widoczny. Chociaż oczywiście wtedy w RFN było luźniej. Jednak to, co trwało w Niemczech (tzw. kultura gejowska) już jakiś czas u nas pojawiło się na dobre dopiero po 1990 roku. Wcześniej tylko pikiety i urocze domówki czego nie da się porównać do obecnych e-randek. Wolałem tamte czasy... E-randki są - jak dla mnie - zdecydowanie zbyt anonimowe. Pozostałem analogowy - przynajmniej pod względem emocjonalnym i to się raczej nie zmieni ;)

Ale klimat. Rewelacja! Plakat "Jazz nad Odrą 73" bezcenny!

bardzo mi się podobał ten film

Obejrzałem akurat świeżo po wycieczce do Berlina, gdzie odwiedziłem też Schwules Museum (Gejowskie Muzeum), w którym między innymi jest obecnie wystawa prasy gejowskiej (niepornograficznej) wydawanej w Polsce (!) pod koniec lat 80. i na początku 90. XX wieku (te biuletyny i periodyki są za szkłem, nie można ich przejrzeć) i w ogóle całkiem sporo polskich akcentów - byłem bardzo zaskoczony. Jeśli kogoś dotyka "ostalgia" powinien być usatysfakcjonowany wizytą tamże.

Dobry.

Totalne dno

Film niemal prehistoryczny, odnosi się do rzeczywistości zbliżonej dla wielu do tej z Gwiezdnych Wojen, czyli czystej wyobraźni. Dla mnie, który tę prehistorię pamięta, film się zestarzał w bardzo niewdzięczny sposób, poza tym to średnia frajda wracać do pewnych aspektów tamtych czasów. Dla tych, dla których będzie to spotkanie z czymś kompletnie nieznanym, otrze się o porażkę. Ale i tak każdy musi wyrobić sobie zdanie w całkowicie niezależny sposób.

Totalnie beznadziejny film :(

Bardzo przyjemny film o zakochanych gejach żyjących po dwóch stronach muru. Królików nie ma :) Piękna, spokojna, nienatrętna miłość w starym stylu. Unikalne, interesujące zdjęcia historyczne.

Stary film, ale też dobry, polecam :)

Głęboko poruszająca fabuła o rzeczywistości, która już szczęśliwie przeminęła, ale którą ja aż za dobrze pamiętam. Ten upokarzający Europejczyków podział ich wielkiej ojczyzny (bo Europa jest naszą wspólną ojczyzną), a dla Niemców tym bardziej. Bywałem wtedy w obu Niemczech. Pamiętam szczególnie rok 1981 - 30. rocznica budowy muru w Berlinie. W zachodniej części fiesta (bo każdy event jest dobry, by go rozrywkowo skomercjalizować. Pewno jestem niesprawiedliwy - raczej było utrzymywanie dobrej miny do złej gry. Bo co innego można w ogóle zrobić? Na wschodzie głucha cisza, pomijając groteskową propagandę, która teraz mi się kojarzy na zasadzie wyłączności z tzw. mediami narodowymi a la PiS w Polsce.
A na tym tle przejmujący dramat miłości dwóch sympatycznych, ale całkowicie zwyczajnych chłopaków spoza tego strasznego muru. Nie żadnych bohaterskich buntowników, po prostu zwyczajnych chłopców, którzy chcą być razem, ale złowroga polityka im to uniemożliwia.
Szczęśliwie w filmie nie ma żadnego symetryzmu. Winna jest tylko jedna strona, czyli komunistyczny autorytaryzm. Reszta pozostaje milczeniem (za Szekspirem, by podkreślić uniwersalność fabuły), tak jak w filmie przemilczano, czy Thomasowi udało się przedostać z liberalniejszych Węgier do Jugosławii - już oczywistego przedsionka Zachodu.
Tak na marginesie - czy widzowie tego filmu, jak również inni doświadczający nowej Polski po 1989 r. zrozumieją, co bezspornie zyskali po transformacji ustrojowej? Tylko trochę uczciwości intelektualnej.